Praskie kapliczki
Warszawa jest jednym z miast Europy, która może pochwalić się niespotykaną nigdzie indziej ilością kapliczek. Historie ich powstawania są bardzo ciekawe, nieraz tajemnicze. Czasem informację zawarte na cokole mówią nam o powodach dla których pojawiły się w danym miejscu, czasem musimy opierać się na legendach. Większość zachowanych warszawskich kapliczek możemy podziwiać na prawym brzegu Wisły. Znajdują się one prawie w każdym podwórku przedwojennych kamienic na ulicach Starej i Nowej Pragi.
Kiedy pojawiło się najwięcej kapliczek?
Najwięcej kapliczek powstało w 1943 roku. Był to 4 rok wojny. Okupacja niemiecka i represje dawały się mieszkańcom Warszawy we znaki. Kapliczki stawiano głównie na podwórkach kamienic . Były one miejscem kultu religijnego, gdzie ludzie gromadzili się i wspólnie modlili. Ołtarzyki dodawały ludziom poczucia wspólnoty oraz nadzieję. Religijność i powierzenie opieki Matce Boskiej pomagało mieszkańcom Warszawy psychicznie przetrwać trudny, wojenny okres. Przykładem kapliczki okupacyjnej jest figurka znajdująca się w podwórku Ząbkowskiej 12. Kapliczkę wystawiono 1 sierpnia 1943 roku, przy niej gromadzili się ludzie by wspólnie przeżywać troski.
Kapliczki Obecnie
Wraz z rozbudową infrastruktury i rozwijaniem się miast, kapliczki nabrały nowego znaczenia.Niestety wiele z nich wciąż znika z mapy Warszawy.Przyczyną tego jest wysiedlanie lokatorów oraz remonty kamienic. Walory estetyczne i zabykowe kapliczek często nie są doceniane, dlatego rzadko kiedy się je odnawia. Mimo, wszystko Praga dzięki swojej starej zabudowie słynie z największej liczby kapliczek. dzieje się tak również dlatego, że rzadziej niż w innych dzielnicach następuje tu rotacja mieszkańców. Każda kapliczka ma swój wyjątkowy charakter, a mieszkańcy do dziś dnia bardzo o nie dbają dzięki czemu przetrwały tyle lat wpisując się na dobre w specyfikę Pragi.