Dom Mostowy
Klasycystyczny budynek Komory Wodnej przy ul. Kłopotowskiego 1/3 powstał w latach 1824-1825. Został zaprojektowany przez Antonio Corazziego. Budynek służył jako miejsce poboru opłat za przejazd przez most łyżwowy łączący ulice Bednarską i Brukową.
Budowla robi niesamowite wrażenie. Wsparta na filarach składa się z wyższego środkowego członu i symetrycznych bocznych skrzydeł. Na fasadzie budynku mieści się płaskorzeźba, wykonana przez Tomasza Accardiego. Przedstawia Neptuna na rydwanie zaprzężonym w cztery konie o rybich ogonach. Natomiast w dolnych rogach znajdują się dwa delfiny.
Historia
W roku 1864, kiedy zbudowano most Kierbedzia, mosty łyżwowe i Komora Wodna stały się bezużyteczne. Stan techniczny budynku zaczął się pogarszać, w związku z czym w 1869 r. wschodnie skrzydło przebudowano i podwyższono. Budynek pełnił funkcję domu mieszkalnego dla pracowników praskiego wodociągu.
Budynek przetrwał II wojnę światową bez większych zniszczeń, a w latach 1944-1945 mieszkali tutaj saperzy radzieccy. Po wojnie do budynku ponownie wprowadzili się zwykli lokatorzy.
Nieremontowana budowla niszczała coraz bardziej, dlatego zdecydowano o wpisanie budynku do rejestru zabytków – 1 lipca 1965 r. Biuro Turystyczne “Juventur”, które miało tam swoją siedzibę, przeprowadziło w latach 1975-1978 generalny remont. Przebudowa sprzed I wojny światowej została całkowicie rozebrana. Przywrócono wygląd budynku do jego pierwotnego stanu.
W latach 2007-2008 wykonano generalny remont budynku. Odnowiono elewację, wymieniono instalacje gazowe, wodno-kanalizacyjne i telekomunikacyjne i część dachu. Zostały tylko oryginalne stare, drewniane okna.
Od 2008 roku powrócił Urząd Stanu Cywilnego m. st. Warszawy Dzielnicy Praga-Północ.
Architektura
Jak zostało opisane wyżej, budynek składa się trzech przęseł, ryzalit środkowy rozczłonkowany jest masywnymi filarami, pomiędzy którymi osadzono pary kolumn jońskich wspierających imposty na których rozpięte są arkady.
Portyk kryje elewację z drzwiami na osi środkowej flankowanymi trzema osiami okien z każdej strony. Ponad gzymsem znajdują się płyciny z płaskorzeźbami. Elewacja ozdobiona jest pasowym boniowaniem. Oba jednokondygnacyjne skrzydła boczne mają liczące po pięć przęseł portyki i zwieńczone są pełnymi attykami.
Co ciekawe, na budynku zostały umieszczone tablice z XIX wieku, pokazujące rekordowo wysokie poziomy Wisły z lat 1813, 1839 i 1844.
